Η ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΚΗ ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΗ (1991-2001)

Τίτλος

Η ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΚΗ ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΗ (1991-2001)

Συγγραφέας

ΔΟΥΔΟΥΜΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

Τόπος έκδοσης

ΑΘΗΝΑ

Έτος έκδοσης

2001

Σχήμα

8ο

Σελίδες

221

Περιγραφή

Η ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΚΗ ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΗ (1991-2001)

Περιεχόμενα
Πρόλογος
Εισαγωγή
Η σλοβενική αποχώρηση
Η απόσχιση της Κροατίας
Ο πόλεμος στη Βοσνία & Ερζεγοβίνη
Τα «μακεδονικά» προβλήματα
Οι εξελίξεις στο Κοσσυφοπέδιο
Η περίπτωση του Μαυροβουνίου
Η ήρεμη Βοϊβοντίνα
Η σημερινή νέα Γιουγκοσλαβία
Από την αστάθεια στην αβεβαιότητα
Παράρτημα
Χρονολόγιο
Βιβλιογραφία

Από τον Πρόλογο
Αναφέρονται οι ΗΠΑ, ενοχλημένες από το «Μπλοκ των Αδεσμεύτων Χωρών», μεταξύ των οποίων η Γιουγκοσλαβία είχε παίξει ηγετικό ρόλο. Για τα σύγχρονα συμφέροντα των ΗΠΑ η ανυπάκουη Γιουγκοσλαβία ήταν πολύ μεγάλη για να μπορούσε να επιζήσει στη συγκεκριμένη περιοχή και η αμερικανική συμβολή στις διαδικασίες αποσύνθεσής της υπήρξε καθοριστική. Αναφέρεται η Γερμανία, της οποίας το γόητρο είχε θιγεί από τη δράση των Γιουγκοσλάβων παρτιζάνων κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η ενωμένη Γερμανία πήρε πρωτοβουλίες και «αποκατέστησε»  την επιρροή της σε γνώριμους χώρους με τη δημιουργία των ανεξαρτήτων κρατών της Σλοβενίας και της Κροατίας, ενώ στη συνέχεια υποστήριξε με προθυμία τις πρωτοβουλίες των ΗΠΑ στη Βοσνία & Ερζεγοβίνη και νοτιότερα. Αναφέρεται η Ιταλία, που έβλεπε τη Γιουγκοσλαβία των 23 εκατομμυρίων να της αμφισβητεί τη μονοκαθεδρία στην Αδριατική και να μη της επιτρέπει πολιτική και οικονομική διείσδυση στη νοτιοανατολική Ευρώπη πέραν της Αλβανίας. Αναφέρεται το Βατικανό, που έβλεπε την καθολική Κροατία και την καθολική Σλοβενία
 παγιδευμένες στο γιουγκοσλαβικό κράτος, το οποίο διοικούσαν ουσιαστικά οι ορθόδοξοι Σέρβοι. Αναφέρεται η Αυστρία, που έβλεπε τον πρώην φτωχό και ελεεινό της γείτονα κατά την περίοδο των αυτοκρατορικών της μεγαλείων να έχει μετατραπεί σε υπολογίσιμη πολιτική δύναμη στην περιοχή και να περιλαμβάνει εντός των συνόρων της σημαντικές περιοχές που ανήκαν στην αυστροουγγρική αυτοκρατορία (Σλοβενία, Κροατία, Βοϊβοντίνα και για μικρότερο διάστημα η Βοσνία & Ερζεγοβίνη). Αναφέρεται η Ουγγαρία για τους ίδιους λόγους και επιπλέον  για την ύπαρξη μιας ισχυρής ουγγρικής μειονότητας στη Βοϊβοντίνα. Αναφέρεται η Βουλγαρία, η οποία είχε εξελιχθεί σε βασικό εχθρό τόσο της Σερβίας, κυρίως με τους πολέμους του 1885, του 1913 και του Α΄ Παγκοσμίου όσο και της Γιουγκοσλαβίας, εναντίον της οποίας πολέμησε στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αναφέρεται η Αλβανία, η οποία διεκδικούσε από την αρχή της κρατικής της ύπαρξης και διεκδικεί και σήμερα εδάφη με αλβανικό πληθυσμό στο Κοσσυφοπέδιο, στην ΠΓΔΤΜ και στο Μαυροβούνιο. Τέλος αναφέρεται η Τουρκία, που έχει αυξήσει εκ νέου την
 επιρροή της στα Βαλκάνια με την ισλαμική της ταυτότητα.