Ιστορία της Καρύστου από του έτους 1205-1470.

Ιστορία Καρύστου από του έτους 1205 – 1470 . Συγγραφείσα υπό Καρόλου Χοπφίου (KARL HOPF) – και Μεταφρασθείσα εκ του Γερμανικού υπό ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΓΑΛΑΝΗ . Αθήνησι 1867, 8^ο, σελ. 42+ 1 πίν.πτ. (Ανατύπωση 2014, ISBN 978-960-258-125-4 )

298) Χοπφ, Κάρολος, Ιστορία της Καρύστου από του έτους 1205-1470, μετ. Εμμανουήλ Γαλάνης, Αθήνησι 1867. Ο Γερμανός ιστορικός Κάρολος Χοπφ (1832-1873), καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Greifswald, γνωστός στο ελληνικό κοινό από την ανασκευή των θεωριών του Φαλλμεράϋερ και τα βενετο-βυζαντινά του ανάλεκτα (βλ. αρ. 1 και 10 της Βιβλιοθήκης Ιστορικών Μελετών), εξετάζει εδώ, με επιστημονικό τρόπο, την ιστορία της Καρύστου κατά τους χρόνους της Φραγκοκρατίας και της Βενετοκρατίας. Ως γνωστόν, μετά την α´ άλωση της Πόλης από τους Σταυροφόρους (1204) η Κάρυστος (έν εκ των δύο κάστρων της Εύβοιας, μαζί με τη Χαλκίδα) παραχωρήθηκε αρχικά ως «τιμάριον» στον Βονιφάτιο τον Μομφερρατικό, τον Λατίνο βασιλιά της Θεσσαλονίκης, και αργότερα (1351) πωλήθηκε από τους Καταλανούς, μαζί με τα περίχωρα, τα εξαρτήματα και την ενδοχώρα της (περίπου το 1/3 της Εύβοιας), στους Βενετούς και παρέμεινε στην κατοχή τους μέχρι την οθωμανική κατάκτηση του Negroponte (1470). Η ύστερη μεσαιωνική ιστορία της Καρύστου είναι πραγματικά συναρπαστική. Ο διαπρεπής Γερμανός μεσαιωνολόγος επισημαίνει εδώ πως «ουδενός έθνους η ιστορία δεν είναι τοσούτον πολυποίκιλος, όσον η της Ελλάδος». Διότι «η Ελλάς», υπό διάφορους κατακτητές, «ήτο κατά το μάλλον και ήττον κατακερματισμένη εις μικράς πολιτείας, αίτινες, ως ίδιον έθνος, απετέλουν και ιδίαν ιστορίαν». Η αναστατική έκδοση (2014) συνοδεύεται από το γενεαλογικό δέντρο των «τριάρχων» Φράγκων κυριάρχων της Εύβοιας.